36 Ξύλο Ήταν ένας βιολιστής µε παρδαλά ρούχα και µε υψηλό σκούφο. Στο λαιµό του κρατούσε σφιγµένο το βιολί του και µε τ’ άλλο χέρι το δοξάρι. Κουρδιζόταν κι έπαιζε σαν αληθινός βιολιστής. Κι όµως δεν ήταν αληθινός. Ήταν από ξύλο. Από ένα πολύ σπάνιο όµως ξύλο: το ξύλο της Αγάπης. Τι είναι αυτό το ξύλο κι από τι δένδρο κόβεται δεν ξέρω. Ξέρω µόνο πως κάθε τι το καµωµένο από τέτοιο ξύλο µπορεί να αγαπήσει σαν ζωντανός άνθρωπος… Γεώργιος ∆ροσίνης (1859-1951) COLOR
RkJQdWJsaXNoZXIy MTk0OTg2